Omdat hanen geen eieren leggen, worden er in Nederland ieder jaar zo’n 45 miljoen eendagshaantjes vergast. De consument is dat zat en ziet liever dat er vóór het uitbroeden van het ei al naar het geslacht gekeken wordt.
In de legkippensector wordt er voor iedere legkip ook een haantje geboren. Omdat deze haantjes geen eieren leggen, worden er in Nederland jaarlijks zo’n 45 miljoen eendagshaantjes, ook wel leghaantjes genoemd, gedood door middel van CO2-vergassing. Uit recent onderzoek van Slow Food Youth Network Nederland blijkt dat Nederlanders vinden dat dat moet stoppen vanwege het dierenwelzijn. De meerderheid van hen vindt ‘seksen in het ei’ een beter alternatief voor het vergassen van deze haantjes.
Waarom eten we geen hanen?
Eendagshaantjes eindigen over het algemeen als dierenvoer. Waarom eten we ze eigenlijk niet gewoon op? Ten eerste zijn de kosten van de haantjes relatief hoog omdat haantjes langzamer groeien en meer spieren hebben dan hun zusjes en dus ook meer voedsel nodig hebben. Daarnaast zijn wij als consument niet meer gewend aan het taaie hanenvlees, én vereist hanenvlees een langere bereiding. Ook komt er minder vlees van het karkas in vergelijking met de vleeskip. Als laatst groeit de haan langzamer en heeft het houden van deze leghaantjes een relatief hoge milieubelasting in vergelijking met de vleeskip. Als gevolg van deze factoren worden de haantjes meestal op de eerste dag na geboorte vergast; vandaar de naam ‘eendagshaantjes’. Overigens doet het Nederlandse bedrijf Kipster dat al anders: zij proberen deze haantjes een goed leven te geven. Met 15 tot 17 weken gaan ze naar een kleinschalige slachterij waar er heerlijke Hollandse Haanburgers van worden gemaakt.
Eendagshaantjes als dierenvoer
Van de 45 miljoen eendagshaantjes wordt een klein deel weggegooid vanwege onvoldoende kwaliteit, maar 93-95 procent wordt gebruikt als dierenvoeding voor dierentuinen en huisdieren. Hiervan wordt het overgrote deel, 85 procent geëxporteerd naar het buitenland, voornamelijk naar België en Duitsland. De overige eendagskuikens vinden een afzetmarkt in Nederland. Eendagskuikens zijn goedkoper én eiwitrijker vergeleken met alternatieve dierensnacks zoals ratten of muizen.
Ethisch probleem
Het doden van eendagshaantjes heeft in de afgelopen jaren weerstand in de maatschappij opgeroepen. Wakker Dier heeft hier aandacht aan besteed en de universiteit van Wageningen deed onderzoek naar de mening van Nederlanders over dit onderwerp.Opvallend genoeg kwam daar vooral uit dat de helft van de Nederlandse bevolking niet weet dat de broertjes van de leghennen op dag één worden vergast. Door de maatschappelijke druk is er ook binnen de pluimveesector sinds een aantal jaar een gesprek gaande over het zoeken naar alternatieven.
‘Seksen in het ei’ heeft de voorkeur
Daarom heeft een vakgroep uit de pluimveesector (een groep van legbroederijen en pakstations) de handen ineen geslagen met het Slow Food Youth Network (SFYN). Die laatste deed onderzoek onder 500 respondenten en maakte een informatieve animatie. De uitslag? Volgens de ondervraagden moeten we stoppen met het vergassen van eendagshaantjes, met oog op dierenwelzijn. Het meest gekozen alternatief (43 procent) is ‘seksen in het ei’. Daarmee zie je al in het ei (in ovo) of het om een haantje of hennetje gaat, Alleen de hennetjes worden dan nog uitgebroed. Zo’n 32 procent van de respondenten geeft er de voorkeur aan de haantjes wel geboren te laten worden en te laten opgroeien voor consumptie. Veel respondenten geven aan dat er niet één oplossing is, maar dat bijvoorbeeld deze twee bovenstaande alternatieven naast elkaar nodig zijn. Ook veel voorstanders van plantaardig eten zijn het hier mee eens.
Foto via Shutterstock, video: SFYN. Nieuwsbericht van 18-09-2018.
